Hoe werkt governance in Ethereum?

Gebruik de multichain Bitcoin.com Wallet-app, vertrouwd door miljoenen om veilig en gemakkelijk Bitcoin, Ether en de meest populaire cryptocurrencies te verzenden, ontvangen, kopen, verkopen, verhandelen en beheren.

Waarom is governance nodig?

Ethereum is geen statisch protocol. Om kritieke bugs op te lossen, te schalen en te reageren op veranderende marktomstandigheden, zijn er voortdurend wijzigingen in het Ethereum-protocol nodig.

Ethereum-governance in de praktijk

Ethereum integreert een geformaliseerd proces voor het voorstellen, debatteren en integreren van upgrades in zijn protocol. Het hart van dit proces is het Ethereum Improvement Proposal (EIP). In het algemeen stellen individuen of teams binnen de Ethereum-ontwikkelaarsgemeenschap EIPs op en debatteert de bredere gemeenschap intensief over hun waarde. Voorstellen worden aangepast, opnieuw ingediend en verder besproken totdat er een ruwe consensus is bereikt onder de meest actieve deelnemers in de gemeenschap. Wanneer ontwikkelaars de code hebben voltooid die nodig is om een EIP tot leven te brengen, wordt deze gecontroleerd en grondig getest op Ethereum's 'testnet'. Uiteindelijk wordt een upgrade naar een of meer van de Ethereum-clients (ook wel de Ethereum 'software' genoemd) samengevoegd in de openbare coderepository, op welk punt de gehele gemeenschap van nodes vrijwillig moet kiezen om de nieuwe upgrade te installeren en uit te voeren. Pas dan kunnen de wijzigingen die door een EIP worden aangebracht worden beschouwd als deel van Ethereum.

De moeilijkheid van het bereiken van consensus in een gedecentraliseerd systeem

Als een gedecentraliseerd systeem is het proces voor het evolueren van het Ethereum-protocol noodzakelijkerwijs een van overleg, overtuiging en vrijwilligheid onder belanghebbenden. Met andere woorden, het is een quasi-politiek proces. Dit staat in contrast met meer gecentraliseerde systemen zoals privébedrijven, waar er veel meer capaciteit is voor unilaterale besluitvorming.

Dus, terwijl iedereen een EIP kan opstellen en indienen zoals hierboven beschreven, is de echte uitdaging om steun voor het voorstel te krijgen, de middelen te verzamelen om de nodige wijzigingen aan de Ethereum-softwareclient(s) te ontwikkelen, en - het belangrijkste - de gehele gemeenschap van belanghebbenden te overtuigen om het te adopteren.

In Ethereum omvatten de belanghebbenden miners (die serverfarms draaien om transacties te valideren en het netwerk te beveiligen), node-operators (die onder andere cryptocurrency-uitwisselingen, wallet-providers, block explorers, gedecentraliseerde applicaties (DApps) kunnen omvatten), kernprotocolontwikkelaars, DApp-ontwikkelaars, gebruikers van DApps en houders van ETH. Al deze belanghebbenden hebben een interesse in de evolutie van het protocol.

Het is altijd aan de gemeenschap zelf om te bepalen wat een gedecentraliseerd protocol zoals Ethereum is. Dit betekent dat de waarden van de gemeenschap de evolutie van het protocol neigen te sturen. De vraag is dan, welke waarden huldigt de Ethereum-gemeenschap?

Geloofwaardige neutraliteit: Ethereum's leidend principe voor governance

De gemeenschap van belanghebbenden rond een cryptocurrency ontwikkelt onvermijdelijk zijn eigen cultuur na verloop van tijd. In Bitcoin is de cultuur bijvoorbeeld geconvergeerd op waarden zoals zelfsoevereiniteit en wantrouwen jegens autoriteit. Dit heeft geleid tot de adoptie van maximen zoals "niet jouw sleutels, niet jouw Bitcoin" en "vertrouw niet, verifieer." De Ethereum-gemeenschap deelt zeker veel van dezelfde waarden, maar omdat Ethereum een enigszins andere functie probeert te vervullen dan Bitcoin (meer daarover hieronder), zou het misschien niet verrassend moeten zijn dat de Ethereum-gemeenschap een andere cultuur heeft met overeenkomstig verschillende waarden.

In een essay uit 2020 getiteld, "Geloofwaardige Neutraliteit als Leidraad" legde Ethereum's uitvinder en mede-oprichter Vitalik Buterin enkele van zijn gedachten uit over het belang van juiste governance in systemen waar uitkomsten met hoge inzet op het spel staan (zoals het geval is voor Ethereum, waar het netwerk miljarden dollars aan waarde beheert).

Bij het kijken naar "hoe efficiënte, pro-vrijheid, eerlijke en inclusieve instellingen te bouwen die invloed hebben op en verschillende sferen van ons leven besturen," benadrukte Buterin het belang van 'geloofwaardige neutraliteit,' die hij als volgt definieerde:

Met andere woorden, het doel voor de evolutie van Ethereum in de loop van de tijd, volgens een van Ethereum's sleutelfiguren, is ervoor te zorgen dat het geen van de belanghebbenden in de gemeenschap bevoordeelt. Maar komt Buterin's doel overeen met de werkelijkheid?

Lees meer: Wie heeft Ethereum gemaakt?

Progressivisme versus conservatisme

Als het proces van overleg en overtuiging onder belanghebbenden in een gedecentraliseerd systeem vastloopt, en wanneer ruwe consensus niet kan worden bereikt, bestaat de kans dat de gemeenschap zal splitsen. In het geval van Ethereum heeft tot nu toe slechts één grote splitsing plaatsgevonden. Toen de gemeenschap niet in staat was om overeenstemming te bereiken over de beste manier om een hacking-incident in 2016 aan te pakken, werd er een fork gecreëerd. Specifiek besloot de meerderheid van de gemeenschap dat het herschrijven van de blockchain om de hack terug te draaien de beste koers van actie was, terwijl een minderheid koos voor de conservatieve benadering om vast te houden aan de regels en door te gaan met de originele blockchain ongewijzigd. De originele keten werd toen bekend als Ethereum Classic (ETC), terwijl de geforkte keten, die opnieuw een veel groter aandeel van de gemeenschapsondersteuning behield, de Ethereum (ETH) naam behield.

Kan de beslissing die door de meerderheid in dit geval is genomen, worden beschouwd als in lijn met het principe van geloofwaardige neutraliteit? Het antwoord is zeker discutabel. Terwijl critici kunnen beweren dat neutraliteit werd gecompromitteerd door de tirannie van de meerderheid, is een andere manier om ernaar te kijken dat de gemeenschap convergeerde op progressivisme boven conservatisme.

Ethereum's visie is om te dienen als een platform voor de volgende generatie van het internet zelf (Web3). In dit opzicht is het zeer zeker een werk in uitvoering. In zijn huidige ontwikkelingsstadium lijdt Ethereum vaak aan extreme netwerkcongestie die leidt tot vertraagde transactieverwerking en onhoudbaar hoge kosten - en dat ondanks het feit dat het netwerk een relatief klein aantal gebruikers faciliteert die interactie hebben met een nog beperkte reeks applicaties, althans vergeleken met wat nodig is om Ethereum's visie te bereiken.

Gezien de noodzaak om snelle vooruitgang te boeken bij het verbeteren van Ethereum (een behoefte die urgenter wordt door de groeiende concurrentie van alternatieve smart-contract platforms), lijkt het essentieel dat Ethereum's governanceproces grote veranderingen toestaat wanneer dat nodig is.

Ter vergelijking, aangezien Bitcoin de rol wil vervullen van 'slechts' **een alternatief voor door de overheid uitgegeven geld, een censuurbestendige waardeopslag, en een peer-to-peer uitwisselingsmiddel, is het misschien veel dichter bij 'voltooid' of 'perfect' in zijn huidige staat. Verder kan men stellen dat in het geval van Bitcoin, het veranderen van het protocol het risico loopt zijn waarde te ondermijnen, vooral omdat Bitcoin in zijn huidige staat al in grote mate lijkt te dienen voor het beoogde doel. Dus, in tegenstelling tot Ethereum, kan het voordelig zijn voor Bitcoin dat zijn gemeenschap is geconvergeerd op een beleid van (relatief) conservatisme.

Lees meer: Hoe werkt governance in Bitcoin?

Het blockchain-trilemma

Het blockchain-trilemma verwijst naar de wijdverspreide overtuiging dat met betrekking tot decentralisatie, veiligheid, en schaalbaarheid, blockchainnetwerken slechts twee van de drie kenmerken tegelijk kunnen optimaliseren. Met andere woorden, de enige manier om bijvoorbeeld een blockchain te schalen, is door ofwel decentralisatie of veiligheid op te offeren. Critici van Ethereum beweren vaak dat zijn snelheids- en doorvoer voordeel ten opzichte van Bitcoin, bijvoorbeeld, ten koste gaat van decentralisatie.

Kritiek op Ethereum's niveau van decentralisatie

De decentralisatiebeweging draait in de kern om het verminderen van het vermogen van een kleine groep deelnemers om een systeem te beheersen. In dit opzicht wordt de aanwezigheid van een robuuste en diverse gemeenschap van node-operators doorgaans als belangrijk beschouwd. De reden hiervoor is dat, aangezien nodes de software draaien die het protocol definieert, iedereen die het protocol wil veranderen eerst nodes moet overtuigen om hun nieuwe versie te installeren en uit te voeren. Daarom, in een wereld waar bijvoorbeeld alleen grote bedrijven of instellingen de capaciteit hebben om een node te beheren, kan het protocol in de loop van de tijd veranderen om de belangen van die organisaties te dienen in plaats van de belangen van meer uiteenlopende individuen. Dit zou het vermogen van het netwerk om geloofwaardige neutraliteit te bereiken compromitteren.

Een manier om ervoor te zorgen dat er een robuuste en diverse gemeenschap van node-operators is, is door een lage drempel te behouden voor het opzetten en beheren van een node. Het argument hier is dat als er geen grote technische obstakels of kostenbarrières zijn om een node te draaien, een breed scala aan mensen dit zal doen. Aanhangers van dit standpunt waren bijvoorbeeld stellig dat het vergroten van de Bitcoin blockgrootte zou leiden tot centralisatie omdat het de kosten en complexiteit van het draaien van een Bitcoin-node zou verhogen - iets dat in de loop van de tijd het aantal en de diversiteit van node-operators zou verminderen. Onenigheid over deze kwestie leidde zelfs tot de splitsing van de Bitcoin-gemeenschap en de creatie van een 'fork' die bekend werd als Bitcoin Cash.

Een veel voorkomende kritiek op Ethereum is dat de gemeenschap van Ethereum-node-operators minder robuust en divers is, of zal zijn, dan die van Bitcoin vanwege een huidige of toekomstige hogere drempel voor het beheren van een Ethereum-node.

Het gevaar van node-centralisatie in Ethereum werd benadrukt in november 2020 toen een enkele node-operator genaamd Infura tijdelijk uitviel vanwege een technische storing. Omdat veel ecosysteemdeelnemers hadden vertrouwd op Infura's gegevens in plaats van onafhankelijk hun eigen nodes te draaien, werden verschillende grote beurzen gedwongen om tijdelijk ETH- en ERC-20-tokenopnames op te schorten. Als een dergelijke verstoring mogelijk is wanneer een enkele node uitvalt, zo luidt het argument, kan Ethereum's vermogen om geloofwaardige neutraliteit te behouden worden ondermijnd door bijvoorbeeld een regering die druk uitoefent op een cruciale node zoals Infura.

Wat betreft de drempel voor het opzetten van een node, wijzen critici vaak op de relatief grote omvang van de Ethereum-blockchain. Terwijl de Bitcoin-blockchain, die al twee keer zo lang bestaat als Ethereum, wordt gemeten in honderden gigabytes, wordt Ethereum's blockchain gemeten in terabytes. Dit betekent dat het draaien van een volledige archiefnode (die vereist dat de operator de gehele geschiedenis van de blockchain van genesis tot heden downloadt en verifieert) aanzienlijk minder data-intensief is voor Bitcoin dan voor Ethereum, met als gevolg dat minder mensen in de Ethereum-gemeenschap volledige archiefnodes draaien.

Lees meer: Wat is ETH 2.0 en kan het het blockchain-trilemma oplossen?